15 Nisan 2016

BEYNİMDEKİ DÜĞÜM-SÜNNET-

Ana düşünce var. Yardımcı düşünceler yok.sadece esas konu neyse o dolanıp duruyor. O düğüm çözülmüyor,analiz edilemiyor,ayrıştırılamıyor,parçalara ayırıp kolaylaştırılamıyor.
Ve şu sıralar dolanıp duran yeni düğümüm oğlumun sünneti. Nasıl bir gaza gelip de bebekken sünnet ettireceğim dedim bilmiyorum. Çabuk iyileşir,hiç hatırlamaz,sorunsuz atlatır diye tavsiye edenlerin etkisi elbette ki çok büyük...
Sadece kelimenin kendisi var beynimde...Ne olur, nasıl olur,nerede olur,ne yapmalıyım oturup düşüneyim diyorum YOK! Yine sadece kelime...
Aslında bebeğimin cinsiyetini öğrendiğimiz gün başladı bu düşünceler...O zaman ne kadar 'cesur ve kararlı' bir anne adayıysam artık "ayy doğar doğmaz sünneti de olsun" demiştim. Lakin zaman gelince "yok ya hem doğum hem sünnet zor olur, bir iki ay sonra yaptırırız" dedim. Ve o bir iki ay da geçti, bu arada ben, o zamana kadar yapılan aşılarında yanında bile duramadım..."kıyamam daha çok minik ağlamayı bile beceremiyor"dedim...Sonra "aaa kış vakti sünnet mi olur? ya bir de hasta olursa" dedim..."tam hareketlenmeye başladı-olmaz-"dedim..."diş çıkarcak gibi bir de onun acısı olmasın" dedim..."yüz üstü dönmeye başladı artık sabit tutamayız canı yanar" dedim..."galiba emekleyecek gelişimini yavaşlatır mıyız acaba?" dedim..."aslında erkek olarak en büyük maceralarından biri olacak acaba aklı erince mi yaptırsak?" dedim...En sonunda gayet -cool- bir edayla "niye onun adına karar veriyoruz ki? bedenine saygı duymamız lazım,bence sünnet olup olmayacağına kendisi karar versin" dedim...Eşim de gayet -cool olmayan- bir edayla "hooooopp" dedi, "Nisan ayında sünnet olacak"...SUSTUM.
Annelik sızlanmalarında zirveye ulaştıktan sonra yere çakılmıştım,artık kaçış yoktu...Sonuçta bu karar ikimizindi ve bebeğimiz için en iyisini istiyorduk. Erken sünnetteki en büyük amacımız o travmayı yaşamamasını istemekti...Korkmasın, hafızasında derin izler bırakmasın, yıllarca o kocaman amcaların gözlerini aça aça iki parmaklarını makas yapıp 'kırt kırt' gidecek mi ufaklık? sözlerine maruz kalmasın, sünnetle ilgili korkutucu hikayeleri dinlemesin istiyorduk...
Lakin nisan geldi çattı, Poyraz yedinci ayını bitirdi :) Biz hastane doktor arayışlarına başladık...Bir kaç yerle görüştükten sonra kararımızı verip sünnet gününü belirledik...
Günümüz belirlendikten sonra uykular haram... oğlumun yüzüne bakınca sanki bile isteye onun canını acıtacakmışız, haberi olmadan sinsice planlar yapıyormuşuz gibi bir suçluluk hissi... İşte bir değişik düşünceler, garip duygular toplanıp beynimde düğüm oldular. Sünnet hakkında bilgi edinmeye, yapılacakları belirlemeye, neler düşüneceğimi belirlemeye çalışıyorum. Bazen her şey yerli yerinde oluyor sonra puff...hepsini unutmuşum... bir panik hali, kalbimde kanat çırpan kuş, fonda sadece kelime-sünnet- İnşallah sakinlik gelip beni bulur...Sonuçta büyüklerimizin söylediğine göre bu da bir mürüvvetmiş...Ne mutlu evladımın mürüvvetini görüyormuşum :)
Bu arada 'ne var bu kadar abartacak?' diyerek moral verme ve karşısındakinin hislerini hafife alma çizgisini fark edemeyenler  -çok tatlısınız- 
Sünnet hakkında bilgi almak istiyoruz dediğimizde ...şu kadara yapıyoruz diyen özel hastane ve bizden nerdeyse araba parası talep eden özel hastane -çok tatlısınız-
'ooo demek artık erkek olacak' diyenler -çok tatlısınız-
'sen doğum için ameliyata girerken ben anne değil miydim?diye güç veren annem kalbindeki yangını en derinde hissettim sen de -çok tatlısın-
'hiçbir şey olmaz benim aslan oğluma, yanında ben de gireceğim ' diyen ve 'sen kan bile aldıramıyorsun' dediğimde 'benim sorunum kendi damarlarımla' diye cevap veren canım kocacım sen de -çok tatlısın-
Yıllarca 'ayy bir sünnet için bu kadar tantana yapılır mı?' diyen,sünnete karar verildiğinde 'annemleri falan çağıralım ya olur mu öyle bir başımıza' diyen, sonuçta hatıra olacak süssüz olmaz diyerek çocuğun odasını panayır yerine çeviren; olmazsa sünnet sonrası topluca aile yemeğine çıkarız'la başlayıp zaten iyileştikten sonra evde mevlit okuturum'a; arayıp soranlara 'hıhı sünnet düğününü büyüyünce düşünüyoruz' diyerek konuyu şölene vardıran ve bütün bunların havasına bürünüp 'düğünde kesin şööyle uçuş uçuş beyaz bir elbise giyerim,sünnet çocuğunun annesiyim sonuçta' hayallerine kapılan; eleştirdiği birçok şeyi yapmaya hazır ve nazır bulunan; esas konudan uzaklaşmaya çalışan KENDİM canım kendim sen de -çok tatlısın-
İçimi döküp kısmen rahatlamış oldum...tamamen rahatlama sünneti sağ salim atlattığımız zaman olacak inşallah...
O zaman ne zaman mı.....19 Nisan 2016 saat :15.00 
Dualarınıza talibiz...
Tabi buraya kadar okumuş olan ve bu konuda deneyim sahibi olmuş olan annelerin bakım, dikkat edilecek hususlar hakkında tavsiyelerine, moral, motivasyon cümlelerine de talibiz....

teşekkürler...

30 yorum:

  1. Bir kız annesi olarak yardımcı olamayacağım ama kolaylıklar diler, yavrunuzun sünnetinin hayırlı ve uğurlu olmasını temenni ederim. Dualarım sizinle, sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cok tesekkur ederim. Guzel temennileriniz ve dualariniz mutlu etti :) sevgiler...

      Sil
    2. Bu yorum yazar tarafından silindi.

      Sil
  2. tüm tedirginliklerini bilen, hisseden, yanında olmaya gelen kız kardeş; yeğeninin mini minnacık burnuna dokunmaya kıyamayan, ama soğukkanlı görünen teyze. - ben de çok tatlıyım.-

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet,hatta en tatli sensin :) destegin,varligin cok buyuk mutluluk...canim benim :)

      Sil
    2. of çok tatlıyız :)

      Sil
  3. Sünnet çocuğunun elbisesine mutlaka bir "Maşallah" yazısını içeren bir bant olmalı. sünnet çocuğu bununla anılmalı. Maşallah'ın büyüsüne inanmalı.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Masallah'in büyüsüne inaniyoruz,her daim dilimizde...tesekkurler

      Sil
  4. Biz bir buçuk yaşındayken yaptırdık oğlumun sünnetini. Bezliyken bakımı daha rahat oluyor diye okumuştum bir çok yerde. Sünnet yapılırken doktorlar genel anestezi yapmak istedi, izin vermedim. Ben doğumdan sonra kolay kendime gelememiştim o yüzden lokali tercih ettim. Operasyon için odada olsun hatta ailenin yakın erkekleri de yanında olsun demişlerdi. Ben bu tarz düşüncelerden pek hoşlanmıyorum ama ailenin ilk torunu herkes heyecanlı bozmak istemedim. Operasyon günü son anda ameliyathanede yapılacak dediler yanına da kimse giremezmiş. Tamam ameliyathanede olsun daha iyi ama yanında ben olurum dedim. Olmaz dediler. Benim çocuğum biraz aksi öyle elini kolunu tutup durduramazsın. Düşündüm ki yanında biri olmazsa dayayacaklar anesteziyi çıktıktan sonra da iş işten geçmiş olacak. Öyle bir ortama hazırlamamıştım da onu bana güveni de kalmayacak. Yanına girmiyorsam yaptırmıyorum o zaman burada dedim. İkna oldular. Operasyon anneye zor geliyor baştan söyliyeyim. Çünkü acı hissetmese de çekiştirmeleri filan hissediyor, oğlum da hiç sakin durmadığından karnından bir hemşire tuttu. 10 dakika sürer demişlerdi ama yarım saat sürüyor. Ben oğlumun başının ucunda gözlerimi gözlerinden hiç ayırmadan tamam oğlum, bu iyi bir şey, senin ilerde rahat etmen için, bütün erkek çocuklara yapılıyor, yanındayım bi tanem diye konuşup durdum. Bitmesine yakın ağlamaktan bağırmaktan yorgun düşüp sızdı oğlum. Kapının dışından duymuş bizimkiler bağırışları. Herkes çok endişelenmiş. İşlem bitince aldım kucağıma oğlumu geçtik odasına. Hastane de bir saat filan kaldık. Doktor ilaçlarını yazınca ayrıldık oradan. Benim en çok korktuğum çok hareketli bir çocuk olduğu için canını acıtmasıydı. O hareketli çocuk bir gün boyunca yatırdığım yerden kalkmadı canı acımasın diye. O günün gecesine kadar bez bağlamadık. Altına alt açma yayıp öyle yatırmıştım koltuğa. İlk çiş çok önemli. Canının acısından korkup yapmayabiliyor çocuklar. Hiç çaktırmadan yapmasını sağlamak lazım. Biz su doldurup durmuştuk bardağa ses olsun da çişi gelsin diye. Pipi üzerine sürülen merhemler pipinin beze yapışmasını engelliyor fakat rahatsızlık hissediyor diye biz ilk önce köpük bardağı yarım kesip ameliyatlı bölgenin etrafına koyup sonra bağladık bezini. Bunun için yapılmış külotlar da var alırsanız ön tarafı çıtçıtlı olanından alın çünkü sırf o aparat işinize yarayacak. Ben bezin içine koyup üstüne bezini bağlıyordum. Her altını açtığımda da o aparatı iyice yıkıyordum. En zoru ilk gün sonrasında hızla iyileştiğini göreceksiniz. Siz güçlü olursanız o da olur, hiç endişelenmeyin, endişelenseniz bile hissettirmeyin. Rahatlıkla olsun bitsin inşallah.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Heyecanla okudum yorumunuzu Gokce Hanim,tesekkurler... Siz de bayagi stresli sekilde atlatmissiniz,gecmis bitmis cok sukur,darisi bize insallah... Biz de lokal anesteziyle yapan ve yaninda babasinin olmasini kabul eden bir hastanede yaptiricaz. Ben yaninda durabilecegimi sanmiyorum,dayanamam,o kadar guclu degilim sanirim :( Aci hissetmez,sadece ortamdan huzursuz olup aglayabilir dediler. Yanimiza cok sevip konsantre oldugu oyuncaklari falan alicam insallah ise yarar.
      Cok tesekkurler yorum icin sevgiler...

      Sil
    2. Deniz'de sürekli bağırırken doktoru acı hissetmediğini söylemişti. O sadece orada birşeyler yapıldığını hissediyor demişti. Doğrudur çünkü ağlamaları hiç canı acıyormuş gibi değildi. Ne kadar küçük olursa olsun fikren muhakkak hazırlayın oğlunuzu. Bir anda neredeyim ben bana ne yapılacak diye korkmasın. Güzel haberlerinizi bekliyorum, sevgiler :)

      Sil
    3. Benim annem her zaman yanımdaydı ondan feyz aldım açıkcası. Çocuklar annelerine daha bağlı oluyorlar. Düştükleri zaman ağlayıp ağlamayacaklarına bile annenin tepkisine göre karar veriyorlar. Bence ihtiyaçları olan her an yanlarında olmalıyız, kendimiz için değil onlar için :)

      Sil
    4. Haklisiniz,duruma gore davranicaz artik...evet biz de sunnet olacagini anlatmaya basladik ufak ufak :) umarim her sey yolunda gider ve guzel haberlerimizi paylasiriz :) sevgiler...

      Sil
  5. Hayirli olsun. Biz büyükken yaptirdik keske bebekken olsaydi diyorum. Sirasa 2. Oglum var.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tesekkurler... İkinci oglunuzda deneyimli oldugunuz icin daha rahat olursunuz heralde. Vakti geldiginde size de hayirli olsun :)

      Sil
  6. Benimkiler büyükken oldu onun için bilemeyeceğim. Ama şu sünnet kilodu küçükler için varsa muhakkak alın rahat edersiniz diye düşünüyorum. Yine de küçük olunca tam da emin olamadım.

    Haydi olsun da bitsin maşallah :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tavsiyeniz icin tesekkur ederim...sizin gibi birkac kisi daha onerdi sunnet kilodunu ancak doktorumuz sadece bezli duracak dedi. Elimiz mahkum onun sozunu dinleyecegiz :)
      Evet bence de olsun da bitsin insallah :)
      Sevgiler

      Sil
  7. Yağız 7 yaşında olmuştu 15 gün naz kapris yaptı hala diyorum şimdiki aklım olsa bebekken yaptırırdım çocuğun aklı erince resmen eziyet çekiyor bezli çocuk daha kolay atlatıyor bizim dr muz krem değil de sprey vermişti elletmiyordu zaten oğlum karşıdan spreyi sıktık hep 2 güne biseyi kalmadı ama dediğim gibi 15gün canımıza okudu :) şimdiden hayırlı olsun

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet genelde bezliyken daha cabuk iyilestigini soyluyorlar. Biz de gorcez bakalim nasil olacagini.yarin atlatiriz insallah :)
      Size de hayirli olsun... Cok tesekkurler yorum icin:) siz sevgiler

      Sil
  8. Bu konuda tecrübeli kişilerin bilgisine ve doktorunuza kulak vermeniz daha mantıklı olacaktır.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Elbette oncelik doktorumuzun...tecrube etmis kisilerin de soyledikleri aklimin bir kosesinde olacak...
      Tesekkur ederim :)

      Sil
  9. Benim de oğlum olsa küçükken yaptırırdım kesin. Ama işte iş başa gelince öyle mi olurdu bilmiyorum.
    Şimdiden geçmiş olsun.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cok tesekkur ederim. Bugun atlattik cok şükür sunnetimizi :) evet psikolojik kismi bizim icin biraz zor oldu ama bebekken olmasi gercekten avantajmis.aci hissetmedigi surece sıkıntı yaratmiyor simdilik. Yine de zormus ama...

      Sil
  10. Merhaba!
    headerinizi yaptım bloğuma bakabilirsiniz.
    Biraz geciktiği için kusura bakmayın

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne demek...cok tesekkur ederim ilgilendiginiz icin :) baktim ve cok begendim ellerinize saglik...en yakin zamanda uygun oldugumda bloguma uygulayacagim. Malum bugun sunnetimiz vardi biraz telasliyiz...
      Tekrar tesekkurler :)

      Sil
  11. geçmiş olsun :) atlatmışsınız , sağlıkla kalın...Zor iş annelik (erkek annesi). ben de 8 yaşına kadar kıyamayan güruhtanım :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cok tesekkur ederim,evet atlattik cok şükür :) ben o kadar sene bekleyemezmisim onu anladim :) siz iyi dayanmissiniz...
      Siz de saglikla kalin,sevgiler :)

      Sil
    2. Cok tesekkur ederim,evet atlattik cok şükür :) ben o kadar sene bekleyemezmisim onu anladim :) siz iyi dayanmissiniz...
      Siz de saglikla kalin,sevgiler :)

      Sil
  12. :)))
    Geçmiş olsun. Geç okudum, olmuş bitmiş maşallah.

    YanıtlaSil